Bijvallen of bijstaan

Wat een mooie woorden: bij-vallen of bij-staan.

Vaak vallen we elkaar bij, bevestigen we wat iemand zegt. Vooral als iemand klaagt. Zeker als het een terechte klacht is. Dan denken we te helpen door bij te vallen. Te vergoten zelfs. Dat doen we door onze "inderdaad, je hebt gelijk, dat is ook stom, dat gebeurt mij ook altijd, tjonge jonge jonge, nou, nou nou". En op dat moment is dat best lekker.

Stel je voor dat we zouden zeggen "hoe was dat voor jou, hoe kan ik je helpen, hoe ga je daar een volgende keer mee om, hier heb je een kus en een knuffel". Zou dat niet veel lekkerder zijn? In ieder geval op de lange termijn. Dat bijvallen leidt eigenlijk tot meer vergroting van de verschillen, tot het aanwijzen van schuldigen en slachtoffers, tot polarisatie. En vooral niet tot een oplossing.

Ik heb me voorgenomen om alert te blijven en vooral anderen bij te staan. Want staan is sowieso veel leuker dan vallen.