Rijnlands organiseren

Ooit werkte ik bij de Rabobank en had ik daar een mooie tijd. Vooral een leerzame. We werkten aan een echte transformatie. En dat lukte! De urgentie en noodzaak die we voelden, vlak na de kredietcrisis, om het systeem echt te transformeren maakte veel energie los. Als MT lieten we onze ego's los, erkenden we dat de 'mensen op de werkvloer' professionele vakmensen zijn die heel goed zelf kunnen nadenken en beslissen en dat wij veel minder nodig zijn dan we voorheen wilden denken. Sterker nog, als manager zag ik hoe onze bemoeienissen het werk dat er toe doet juist vaak belemmeren en verstoren. We kozen ervoor, samen, om dat anders te doen.

Nu, ruim tien jaar later, werk ik vanuit de visie van De Coöperatieve Samenleving en streven we naar het realiseren van Rijnlandse Gebiedsarrangementen. En opeens, nu pas, viel het kwartje bij me. Dit is wat ik al gedaan heb destijds! De Angelsaksische manier van werken loslaten. Kiezen voor het Rijnlandse model. En wat fijn om nu, met terugwerkende kracht, woorden te geven aan wat we toen aan het doen waren. En voor mezelf om te begrijpen waarom ik daar echt de waarde kon voelen van wat we aan het doen waren, voor de omgeving en voor de medewerkers.

Alsnog ben ik er over aan het lezen. Inhoudelijk voor een deel bekende materie. De waarde van deze verdieping zit vooral ook op het vinden van de juiste woorden om te vertellen wat ik doe en waar het in mijn ogen naar toe zou moeten. Rijnlands denken past voor mij in de manier van leven die ik me steeds meer eigen maak, in combinatie met het gedachtegoed van Deep Democracy. Immers: ik ben omdat wij zijn. Ubuntu leven.