Werken met Deep Democracy gaat eigenlijk niet om het besluit zelf. Het gesprek voorafgaand aan het besluit is eigenlijk een doel op zich. Bijna dan.
Gisteren gaf ik een workshop aan een team dat een ervaring wilde hebben met Deep Democracy, gewoon om te onderzoeken wat het kan brengen.
Zij hebben in deze workshop een besluit genomen over een klein onderwerp. Zo eentje waar niet heel veel emotie op zit en waarvoor niet veel informatie nodig is. Iets als, zullen we de lunch op vrijdag vegetarisch maken of, zullen we tijdens een vergadering onze telefoons wegleggen. In dit geval: laten we eens per maand een wat uitgebreidere lunchwandeling maken.
In het gesprek hierover met elkaar ondersteun ik door alle invalshoeken te verzamelen, op zoek te gaan naar de tegenstem en meningen te spreiden. En soms geef ik het weerbericht: een feitelijke waarneming over wat er op dat moment precies gebeurt in de groep.
De opbrengst van deze workshop is dat het besluit dat we namen echt een kwalitatief beter besluit was dan als we niet met de tools van Deep Democracy gewerkt hadden.
De echte opbrengst is het inzicht dat de groepsleden opdoen in het herkennen van hun patronen en het kunnen benoemen van de signalen van weerstand. Het team heeft veel humor in zich, maar soms is een grap eigenlijk geen grap, maar zit er iets achter.
Dit met elkaar ontdekken en in het vervolg kunnen benoemen is de echte opbrengst van dit besluit!
Comments